ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΝΤΕ CLICK ΣΤΟ PLAY

Live Review Γύμνα Καλώδια από την Katerina B.



Live Review Γύμνα Καλώδια από την Katerina B. 31/3/2017

Παρασκευή 31/03/17 και βρεθήκαμε με εκλεκτή παρέα στο ΙΛΙΟΝ PLUS για να απολαύσουμε τα Γυμνά Καλώδια σε αυτό το πολυαναμενόμενο live.  Η αλήθεια είναι πως άργησα λίγο να φτάσω στον χώρο αλλά ευτυχώς δεν έχασα τίποτα αλλά αντίθετα είχα την ευκαιρία να δω γνωστούς και φίλους που δεν ήξερα πως θα βρίσκονται εκεί, καθώς και ακροατές τους σταθμού μας, τους οποίους  χάρηκα πολύ που συνάντησα και από κοντά. Πρόλαβα και είδα λίγο τον Χρήστο, τον Παναγιώτη και τον Θανάση (Γυμνά Καλώδια), πριν ξεκινήσει το live και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, ενώ φαντάζομαι πως θα είχαν ένα σχετικό άγχος, με υποδέχτηκαν θερμά και έδειξαν πανέτοιμοι.Να το πω όπως θα το έλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη? Αυτό που ένιωσα είναι πως δεν τους κρατούσε τίποτα. Πως θα μπορούσες να περιγράψεις  μία ενέργεια που είναι κλεισμένη σε ένα κουτί και φτάνει η στιγμή που το ξεκλειδώνεις και ετοιμάζεσαι να το ανοίξεις? Κάπως έτσι!
Και κάπου εκεί, γύρω στις 22.40, ξεκίνησε το live με τον Βύρωνα Πότσο.Για να είμαι ειλικρινής  όταν άκουσα πόσο ένθερμα μας μίλησαν τα Γυμνά Καλώδια, στην πρόσφατη συνέντευξη μας στην εκπομπή, για την αξία του συγκεκριμένου καλλιτέχνη άκουσα κάποια τραγούδια του και προσπάθησα να σκεφτώ πως θα μπορούσε να συνδιαστεί η μουσική του με ένα live που το κοινό περιμένει κάτι δυναμικό. Προσωπικά, ξεχώρισα το «Για όλα», το «Σε έχω ξεπεράσει» και φυσικά το «Δε παν στο διάολο τα λεφτά». Τελικά ο Βύρωνας Πότσος αποδείχτηκε πολύ περισσότερο από αντάξιος των προσδοκιών.  Άψογος και με μεγάλη όρεξη, μόνος του με τη κιθάρα του μας παρουσίασε δικά του τραγούδια (και κάπου εκεί σκέφτηκα, «επιτέλους κάτι διαφορετικό από τις συνηθισμένες διασκευές») ! Ζεστή και γεμάτη φωνή και μία παρουσιά που θα σύστηνα ανεπιφίλακτα να «παρακολουθούμε» μουσικά.
Ο Βύρωνας κατέβηκε από τη σκηνή και από παντού άκουγες και έβλεπες την προσμονή από το κοινό για τα Γυμνά Καλώδια! Ένα θα σας πω, πήρε το αυτί μου τουλάχιστον 20 προβλέψεις σχετικά με το πρώτο τραγούδι. Και τελικά στις 23.30 ξεκινάμε με το «Ελευθερία».... ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΜΟΣ! Είπαμε, λέμε αλήθειες, οπότε να σας πω από τώρα ότι δεν έχω αναλυτικά τη playlist της βραδυάς γιατί προτίμησα να έχω όσο τη δυνατόν περισσότερες φωτογραφίες για να δείτε τι γινόταν όσοι δεν μπορέσατε να είστε εκεί, αλλά κυρίως γιατί δεν μπορούσα να σταματήσω να τραγουδάω (και φυσικά να ροκάρω όσο περισσότερο μπορώ)!!! Ακούσαμε τα «Δάκρυα στο χώμα», τη «Μεγάλη Λούπα», το «Δέντρο», «Γλυκά, ψυχρά και ωραία» και γενικότερα τραγούδια από ο σύνολο της δισκογραφία τους.  Το θέμα είναι πως δεν μπορώ να ξεχωρίσω στιγμές από το συγκεκριμένο live, οπότε θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω όσα περισσότερα στιγμιότυπα μπορώ. Ακούσαμε  μία διασκευή σε ροκ ύφος του «Ακορντεόν» (Γ.  Νεγρεπόντης & Μ. Λοΐζος) –ναι παιδιά «ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ»-.Αμέσως μετά ακούσαμε το «Είναι οι άλλοι παράξενοι ή είμαι εγώ» με την παρουσία της Νάγιας Γρανά  στο ακορντεόν.  Δεν κατάλαβα πως περνούσε η ώρα καθώς όλο το live έως τώρα ήταν γεμάτο συγκινήσεις,και ήρθε η ώρα που νομίζω πως περίμενε όλο το μαγαζί... «ΘΕΛΩ». Ένα τραγούδι, που δεν υπήρχε ούτε ένας στο κοινό που να μην ήξερε όλους τους στίχους και να τους τραγούδησε μαζί με τη μπάντα. Φωνάξαμε όλοι όσο πιο δυνατά μπορούσαμε για αυτή τη «πουτάνα την καμπάνα». Συνεχίσαμε με το «Ένας Τρελός» και την αγαπημένη σε πολλούς «Νεραΐδα της απελπισίας» και το (δυστυχώς) πάντα επίκαιρο, όπως είπε ο Χρήστος, «Εδώ Πολυτεχνείο».  Σε λίγο ακούμε το «Καληνύχτα», οπότε καταλαβαίνουμε πως το live έφτασε στο τέλος του....
Και όμως όχι..... Φυσικά ζητήσαμε «κι άλλο, κι άλλο» και δεν μας χάλασαν το χατίρι!!! Ξαναγύρισαν στη σκηνή (και στη παρέα μας, γιατί αυτό ήταν το κλίμα) και ακούσαμε τη «Πτώση» -μάλλον αν ξεχώριζα μία στιγμή αυτή θα ήταν-. Τελευταίο, όπως μας είπε ο Χρήστος, ήταν οι  «Άγιες Μέρες» , μας ευχαριστούν και φεύγουν. Για ακόμη μία φορά θα το πω.... ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΟΧΙ....  «ΘΕΛΩ.... ΘΕΛΩ.... ΘΕΛΩ....» Και το ακούσαμε ξανά, με την ίδια όρεξη και με το ίδιο πάθος όπως και τη πρώτη φορά.  Μετά, πράγματι είχε έρθει η ώρα να καληνυχτήσουμε την μπάντα και το ίδιο έκαναν και εκείνοι.
Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω όλο αυτό που ζήσαμε... Ηλεκτρισμός στο 100%. Σίγουρα έχει ευθύνη και το γεγονός ότι ανυπομονούσα νε τους ξαναδώ live αλλά αυτό που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο ήταν το πόσο τα Γυμνά Καλώδια ήθελαν να επικοινωνήσουν με το κοινό τους. Ήταν άψογα προετοιμασμένοι (από όσο μπορώ να καταλάβω) αλλά και τόσο αυθόρμητοι πάνω στη σκηνή, που (όπως προείπα) πίστευες πως είσαι η παρέα τους και από ότι έχω καταλάβει έτσι ένιωθαν και εκείνοι. Ήμασταν μια παρέα που άκουγε ΜΟΥΣΙΚΗ και ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, που αγαπάμε από μία μπάντα που κάθε φορά μας αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα λιγότερο από αυτό. Αγαπούν τη μουσική και μας δείχνουν τι συμβαίνει όταν αγαπάς αυτό που κάνεις. Νιώσαμε την ένταση τους πάνω στη σκηνή, μία δημιουργική και αυθεντική ένταση. Νιώσαμε το δέσιμο που έχουν μεταξύ τους και το πόσο θέλουν να δώσουν τον καλύτερο  τους εαυτό σε όλους εμάς. Νιώσαμε πως κάναμε μία από τις καλύτερες επιλογές όταν διαλέξαμε να πάμε στο συγκεκριμένο live. Προσωπικά ανταμείφθηκα σε όλα τα επίπεδα... Μουσικά, δημιουργικά, «παρεΐστικα», με μία δόση έντασης  που μας αφυπνίζει.
Σας ευχαριστούμε πολύ Χρήστο Καλογράνη, Παναγιώτη Ροντογιάννη και Θανάση Μπουρίκα για τα όσα μας δώσατε τη συγκεκριμένη βραδιά. Εύχομαι και ελπίζω η επόμενη συνάντηση μας να είναι  σύντομα!

«Στις γειτονιές όλου του κόσμου καληνύχτα
Στις γειτονιές όλης της γης όνειρα γλυκά...»

Katerina B.

























No comments:

Post a Comment